Jest ich 8, z czego dwie nosowe i 6 ustnych, a mowa oczywiście o sAAAAmOOOOgłOOOOskAAAAch. <br> <br> Niosą nam dźwięk, melodię, wyrazistość. Możemy je dowolnie wydłużać i skracać. Dodatkowo, prawidłowo je realizując, mamy szansę zachować odpowiednią pracę stawów skroniowo-żuchwowych. Ponadto, odpowiednio wymawiane samogłoski pozwalają lepiej kontrolować głos i dają dużo możliwości „zabawy” dźwiękiem. <br> <br> Od spółgłosek różnią się tym, że możemy wymawiać je głośno i na różnych wysokościach dźwięku. Podczas realizacji tych głosek, powietrze swobodnie przepływa przez jamę ustną, bez przeszkód. Dodatkowo, samogłoski słyszymy zawsze jako pojedynczy dźwięk, a w spółgłoskach słychać więcej niż jedną głoskę. <br> <br> Samogłoski dzielimy również na:<br> <br> • ustne [A, O, U, E, I ,Y]- powietrze przepływa przez jamę ustną, <br> • nosowe [Ą, Ę]- powietrze przepływa przez nos. <br> <br> Z kolei język pracuje w dwóch płaszczyznach: <br> <br> • pionowej (samogłoski niskie- [a, ą], średnie- [e, ę, o] i wysokie [i, u, y]) <br> • poziomej (samogłoski przednie [e, ę,y], środkowa [a] i tylne [o, u, ą]). <br> <br> O tym, czy samogłoska jest ustna czy nosowa, decyduje położenie podniebienia miękkiego. Jego obniżenie (częściowe lub całkowite) kieruje powietrze do jamy ustnej lub nosowej. <br><br> Aby docenić rolę samogłosek, wystarczy wypowiedzieć zdanie z ich pominięciem. Treść staje się wtedy niezrozumiała, a dźwięk zamazany. <br><br> W kolejnych odsłonach cyklu „najWYRAŹNIEJ”, przedstawię charakterystykę poszczególnych samogłosek. <br> <br> Agnieszka Rudnicka