To zależy… w dużej mierze od znaczenia, na którym nam zależy. 😉 Jak czytamy w „Słowniku wyrazów kłopotliwych” prof. Mirosława Bańki: „niektóre czasowniki utworzone od słowa myśleć mają takie samo jak ono zakończenie -eć: domyśleć, pomyśleć, przemyśleć. Inne mają zakończenie -ić: wymyślić, obmyślić, zmyślić, a także: domyślić się, namyślić się i zamyślić się.” Są to słowa podobne i z tego właśnie wynikają wątpliwości ortograficzne. Cudzoziemiec powiedziałby z przekąsem: „I Wy myśleć, że język polski jest łatwy…”. Faktycznie, polszczyzna to jeden z najtrudniejszych języków świata, ale da się go opanować. Tak jak da się opanować poprawne końcówki wyrazów z tytułu tego artykułu. Jak? Wystarczy przyjrzeć się formom czasu przeszłego. Jeśli czasownik kończy się na -IŁ, -IŁA, -IŁO itd. to bezokolicznik powinien kończyć się na -IĆ. W przypadku końcówek -AŁ, -AŁA, -AŁO etc. bezokolicznik będzie z -EĆ na końcu. A zatem wymyślić czy wymyśleć? Oczywiście WYMYŚLIĆ, bo w czasie przeszłym powiemy, że ktoś coś WYMYŚLIŁ. Podobnie będzie z domyśleć i domyślić. Ale… tu istotne jest jeszcze znaczenie. W czasie przeszłym powiemy bowiem i DOMYŚLAŁ, i DOMYŚLIŁ, choć w drugim przypadku niezbędna jest forma zwrotna, z „się” (DOMYŚLIŁ SIĘ). Jeśli więc ktoś rozważył coś bardzo szczegółowo, do końca, czyli DOMYŚLAŁ, to poprawną formą będzie DOMYŚLEĆ. Jeśli natomiast ktoś DOMYŚLIŁ SIĘ, czyli odgadł prawdę lub przewidział coś mimo niewystarczających danych, wówczas poprawnym bezokolicznikiem będzie DOMYŚLIĆ SIĘ. Do opanowania, prawda? 😉 Opracowała: Katarzyna Łęcka-Rzepnikowska